Είμαι πολύ περίεργος για το πώς θα παίξει ο Μουσταφά Ακιντζί στην ίδια ομάδα με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος λέει ότι «υπάρχει αίμα πεσόντων στην Κύπρο, τι θα δώσουμε;». Σε ποιο μέρος του γηπέδου θα παίξει ο καθένας; Ο Ακιντζί στην εστία και ο Ερντογάν στη θέση του Μέσι; Εσείς δεν είστε περίεργοι γι’ αυτό; Πώς θα συμφωνήσουν; Θα μιλήσει κοινή γλώσσα αυτό το δίδυμο; Τα τουρκικά είναι η κοινή τους γλώσσα; Δεν αρκεί. Το να έχεις κάτι κοινό είναι άλλο πράγμα. Για παράδειγμα, ο Ανδρέας μιλά ελληνικά στην Κύπρο και εγώ τουρκικά. Αλλά παρά ταύτα έχουμε κοινή γλώσσα. Καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλο. Διότι το σημαντικό είναι η ομοψυχία, όχι η γλώσσα. Ακριβώς όπως είπε και ο ποιητής μας όταν άκουσε τον Σαλβαδόρ Αλιέντε να μιλάει ισπανικά: «Θα με καταλάβει έστω και αν μιλώ τουρκικά».
Κατά τη γνώμη μου, είναι πολύ καλά που ο Ερντογάν αποφάσισε να μεταβεί στην Ελβετία. Έτσι θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε πιο καθαρά τα πάντα. Θέλει ή δεν θέλει πραγματικά λύση η Τουρκία στο νησί; Αυτό θα δούμε. Υπάρχουν διαφορές απόψεων ανάμεσα στον Ακιντζί και στον Ερντογάν; Αυτό θα δούμε. Και αυτό θα μας δείξει αν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στις απαιτήσεις των Τουρκοκυπρίων και στις απαιτήσεις της Τουρκίας. Θα δούμε αν συμπεριφέρεται σαν σε κότα στον Αναστασιάδη τον οποίο παρομοίασε με νηστική κότα που βρίσκεται μέσα σε μια αποθήκη με σιτάρι. Θα δούμε αν θα δώσει τη Μόρφου, για την οποία είπε ότι «δεν γίνεται να δοθεί». Αν θα πέσει κάτω από το 30% στο ποσοστό του εδάφους. Και αν θα σηκωθεί και θα φύγει από το τραπέζι κάνοντας χειραψία ή βρίζοντας. Αφού βγαίνει στη σκηνή ο πρωταγωνιστής, αυτήν τη φορά δεν θα έχουμε δικαίωμα να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο για το αποτέλεσμα. Όλοι θα δουν και θα ξέρουν ότι όλα τα κάνει ο πρωταγωνιστής. Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, το εθνικιστικό μας μέτωπο είναι υποχρεωμένο να σιωπήσει και να δεχτεί τα πάντα. Μέχρι σήμερα δεν αντιπαρατάχθηκαν ποτέ με την Τουρκία. Ούτε και στο εξής θα το κάνουν. Ακόμα και ο Ραούφ Ντενκτάς δεν πάτησε ποτέ τον όρκο του πάνω σε αυτό το θέμα και δεν είπε τίποτα ακόμα και σε περιόδους που δεν μπορούσε να συμφωνήσει καθόλου με την Άγκυρα. Σιώπησε ακόμα και όταν τον έφαγε ο Ταγίπ Ερντογάν. Δεν ξέρω τι θα κάνει το κομμάτι εκείνο ανάμεσά μας που υποστηρίζει τη λύση και την ειρήνη σε περίπτωση που ο Ερντογάν διαλύσει το τραπέζι των διαπραγματεύσεων στην Ελβετία. Ειδικά αν οι συνομιλίες καταρρεύσουν λόγω της επιμονής στις εγγυήσεις. Μέσα σε αυτό μας το μέτωπο υπάρχουν μεγάλα ρήγματα. Ειδικά επειδή και τα κόμματα της αντιπολίτευσής μας μέσα στη βουλή επιμένουν στις εγγυήσεις της Τουρκίας, σίγουρα ούτε αυτά θα θεωρήσουν ότι έχει άδικο ο Ερντογάν. Και όλα μαζί θα κατηγορήσουν την ελληνοκυπριακή πλευρά.
Ο Ακιντζί; Αυτός τι θα κάνει αν ο Ερντογάν πει «δεν δίνω τη Μόρφου;». Αν πει «υπάρχει το αίμα των πεσόντων μας, τι θα δώσουμε;» Αν πει «δεν πέφτω κάτω από 30%». Ποια θα είναι η δική του στάση; Μέχρι σήμερα ο Ακιντζί μας έλεγε συνεχώς ότι «η Τουρκία θέλει λύση». Και ακόμα έτσι μας λέει. Λέει ότι βρίσκεται σε ομοφωνία με την Άγκυρα. Αυτήν τη φορά θα δούμε πόσο σωστά είναι αυτά τα λόγια. Γι’ αυτό είναι πολύ σωστή η μετάβαση του Ερντογάν αυτοπροσώπως στη Γενεύη. Επιπλέον, μέχρι σήμερα υπάρχει στον νότο μια σοβαρή μερίδα που εμπιστεύεται τον Ερντογάν για λύση. Μια μερίδα που λέει «αν είναι να λύσει κάποιος αυτό το πρόβλημα, αυτός είναι ο Ερντογάν». Κατά τις πρώτες ημέρες της διακυβέρνησης Ερντογάν θεωρούσαν τον στρατό ως το μεγαλύτερο εμπόδιο μπροστά τη λύση. Ύστερα ο Ερντογάν από τη μια έβγαλε από τη μέση τον στρατό και από την άλλη έγινε ένας δικτάτορας του οποίου ο λόγος είναι ο μόνος που περνά στη χώρα. Δεν υπάρχουν πλέον εμπόδια και άλλα παρόμοια. Γιά να δούμε τώρα πού θα πάρει την Κύπρο την οποία κάνει ό,τι θέλει. Θα αποδειχτεί ότι έχουν δίκαιο ή άδικο τα αγαπητά αδέλφια μας οι Ελληνοκύπριοι που τον εμπιστεύονται;
Μετά που ο Ερντογάν βγήκε στη σκηνή, ο Ακιντζί πέρασε σε δεύτερο πλάνο. Στην Ελβετία θα γίνει ό,τι πει ο Ερντογάν. Όχι αυτό που λέει ο Ακιντζί. Ο ηγέτης, ο οποίος ελπίζαμε να μας εκπροσωπεί, άφησε στον Ερντογάν το δικαίωμα λόγου. Πέρασε στην εστία. Και έδωσε στον Ερντογάν τη θέση του Μέσι. Δεν νομίζω ότι από αυτόν τον αγώνα θα υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα για το οποίο θα μπορούσαμε να φωνάξουμε ότι νικήσαμε. Στις 12 Ιανουαρίου θα ζυγιστεί η ιδιότητα του Ακιντζί ως ηγέτη. Είτε θα μας αποδείξει την ηγεσία του είτε θα εκμηδενιστεί…
Πηγή: Εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ
No comments:
Post a Comment